Για τη συγκρότηση προεδρείου στο ΣΠΜΕ
Στο διάστημα που παρήλθε από τις εκλογές στο Σύλλογο Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδος, η λειτουργία του Διοικητικού Συμβουλίου έχει ουσιαστικά περιοριστεί στις διεργασίες για τη συγκρότηση προεδρείου.
Στους περίπου δύο μήνες που έχουν περάσει από την αρχική προσπάθεια συγκρότησης του ΔΣ, οι συνεδριάσεις έχουν αναλωθεί σε επαναλαμβανόμενες πολλαπλές ψηφοφορίες για την εκλογή Προεδρείου, καθώς για κάθε θέση χρειάζεται να προκύψει απόλυτη πλειοψηφία.
Ως ΠΡΕΣΑ, δεν ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα της ΔΚΜ για συλλογικό Προεδρείο, αλλά σταθήκαμε στο «Λευκό» σε όλες τις υποψηφιότητες.
Δεν υποστηρίζουμε, εκ των προτέρων, ότι δεν μπορεί να προκύψει γενικώς προεδρείο σε θετική κατεύθυνση στο Σύλλογο, αλλά στη συγκεκριμένη φάση και με τον παρόντα συσχετισμό στο ΔΣ είναι προφανές ότι το όποιο προεδρείο προέκυπτε, δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει το Σύλλογο όχι απλά στην κατεύθυνση υλοποίησης του δικού μας σχεδίου αλλά ούτε καν στην στοιχειώδη ριζοσπαστική, κινηματική και ταξικά μεροληπτική κατεύθυνση που απαιτείται για την δημιουργία όρων και προϋποθέσεων για την πραγμάτωση των αναγκών της πλειοψηφίας των μελών του.
Το Προεδρείο που τελικά προέκυψε συναποτελείται από τις παρατάξεις ΔΚΜ, ΔΥΝΑΜΗ και ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ, δυνάμεις δηλαδή που χωρίς καμία αμφιβολία είναι αποκομμένες εντελώς από τα πραγματικά και σύγχρονα προβλήματα των εργαζόμενων συναδέλφων, δεν αμφισβητούν αλλά αντίθετα επικροτούν τη μνημονιακή επέλαση των τελευταίων ετών, με φυσικό επακόλουθο είναι να απουσιάζουν επιδεικτικά από κάθε κινητοποίηση των μηχανικών.
Την ίδια στιγμή, η πλειονότητα των υπολοίπων παρατάξεων που στάθηκαν στο «Λευκό», κινούνται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην ίδια κατεύθυνση. Η ΕΛΕΜ, η ΡΠΜ, το ΠΡΟΣΗΜΟ και φυσικά η ΔΗΣΥΜ, παρά τις μεταξύ τους διαφορές, δεν διαφωνούν και πολύ στα βασικά : δεν αμφισβητούν τις κυρίαρχες αντιλήψεις και τους κυρίαρχους τρόπους άσκησης της πολιτικής.
Η τοποθέτησή τους για τα μνημόνια κινείται μεταξύ "μονόδρομου" και "ευλογίας". Κατ' επέκταση, ο τρόπος που δρουν στους Επιστημονικούς Συλλόγους βασίζεται σε μια διαχειριστική αντίληψη, από την οποία απουσιάζει η λογική για την κινητοποίηση των ίδιων των συναδέλφων για την επίλυση των προβλημάτων τους και φυσικά η πολιτική αναβάθμιση του Συλλόγου περνάει σε δεύτερη ή και τρίτη μοίρα. Εκτός αυτού, και η προσέγγιση των επιστημονικών ζητημάτων γίνεται με στείρα επιστημονίστικη ως και συντεχνιακή οπτική, υποτιμά τις κοινωνικές διαστάσεις και τον κοινωνικό ρόλο της επιστήμης.
Υπό αυτό το πρίσμα ερμηνεύεται και η στάση μας στις τελευταίες αλλεπάλληλες συνεδριάσεις του ΔΣ για την εκλογή Προεδρείου, την ώρα που οι πολιτικές δράσεις του Συλλόγου ήταν και παραμένουν σε πλήρη αναντιστοιχία με τις ανάγκες των μελών του.
Το προηγούμενο διάστημα αναπτύχθηκε μια χλιαρή μεν αλλά υπαρκτή κινητοποίηση μηχανικών γύρω από το ασφαλιστικό. Δεν είναι μόνο ότι από 1/1/17 θα εφαρμοστεί ο νόμος-λαιμητόμος Κατρούγκαλου που διαλύει ότι έχει απομείνει, αλλά επιπροσθέτως η κυβέρνηση (με τη βοήθεια των πρόθυμων – πλην μιας και μόνο εξαίρεσης – του ΔΣ του ΕΤΑΑ) απαιτεί από τους ασφαλισμένους την αναδρομική καταβολή των αυξήσεων εισφορών του Ν. 3986/11.
Μετά από πρόταση και πίεση της ΠΡΕΣΑ στο νέο ΔΣ, ο ΣΠΜΕ εξέδωσε τουλάχιστον ανακοίνωση (το ελάχιστο που θα μπορούσε να πράξει) στήριξης των κινητοποιήσεων για το ασφαλιστικό στη βάση της απόφασης της ΔΕ του ΤΕΕ η οποία και επισυνάπτεται.
Πέραν της εφαρμογής του νόμου Κατρούγκαλου, υπάρχουν και άλλα στοιχεία που καθιστούν το διάστημα που θα ακολουθήσει εξαιρετικά κρίσιμο για τον κλάδο. Έρχεται ο νόμος για τα εργασιακά με τον οποίο θα επιχειρηθεί να εξανεμιστούν και αυτά τα ελάχιστα δικαιώματα που έχουν απομείνει.
Ήδη συζητείται το σχέδιο νόμου για τα μητρώα που ρευστοποιεί με τον πιο επίσημο τρόπο τα επαγγελματικά μας δικαιώματα, μετατρέπει τα διπλώματά μας σε κουρελόχαρτα (ανοίγει το επάγγελμα του μηχανικού σε αποφοίτους σπουδών 3ετούς διάρκειας), πετάει τους νέους συναδέλφους εκτός επαγγελματικών δικαιωμάτων και συναρτά τα επαγγελματικά δικαιώματα με την επαγγελματική εμπειρία και στον ιδιωτικό τομέα, οδηγώντας μας ταυτόχρονα σε μια αέναη διαδικασία υποχρεωτικής παρακολούθησης σεμιναρίων και εξετάσεων με σκοπό τη χορήγηση πιστοποιητικών.
Βασικό μέλημα της Πρωτοβουλίας Ενωτικής Συσπείρωσης Αριστεράς (ΠΡΕΣΑ) Πολιτικών Μηχανικών είναι να αξιοποιεί διαρκώς τη μια έδρα (στις 15) που κατέχει στο ΔΣ του ΣΠΜΕ εκφράζοντας με επιμονή και αποφασιστικότητα τα συμφέροντα των πληττόμενων μηχανικών, χωρίς να εξαντλούμε τις κινήσεις μας στα όρια της θεσμικής παρέμβασης μέσα από το ΔΣ.
Γνωρίζουμε πως η βελτίωση της θέσης των πολιτικών μηχανικών που φτωχοποιούνται διαρκώς στα 6 χρόνια των μνημονίων και η όποια νικηφόρα προοπτική εκπλήρωσης των αιτημάτων τους, περνάει περισσότερο μέσα από την πολιτική και κινηματική δράση σε όλα τα επίπεδα και λιγότερο μέσα από τις δυνατότητες που δίνει ο θεσμικός ρόλος του ΔΣ του Συλλόγου.
Πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για ένα ΔΣ Συλλόγου στο οποίο, μετά και τις τελευταίες εκλογές, οι δυνάμεις της αριστεράς έχουν ιδιαίτερα χαμηλή εκπροσώπηση. Αγωνιζόμαστε ώστε ο Σύλλογος να μετατραπεί σε όχημα ανάδειξης των προβλημάτων και έκφρασης των πληττόμενων μελών του, μέσω της ενίσχυσης των δημοκρατικών διαδικασιών του και της ιδιαίτερα της διεξαγωγής Γενικών Συνελεύσεων, κόντρα στις προαναφερθείσες λογικές ανάθεσης.
Για να παρεμβαίνει ο Σύλλογος και στα ζητήματα του επιστημονικού μας πεδίου, στους όρους άσκησης του επαγγέλματος αλλά και για την ανάδειξη της κοινωνικής διάστασης του ρόλου του Πολιτικού Μηχανικού. Για να αξιοποιούνται οι δυνατότητές του στην κατοχύρωση αξιοπρεπών όρων και περιεχομένου στον τομέα της εργασίας μας
Ως ΠΡΕΣΑ, δεν θα περιοριστούμε στις προβλέψεις για τον επερχόμενο Αρμαγεδδώνα, αλλά θα εργαστούμε για να τον αποτρέψουμε, στα πλαίσια της οικοδόμησης ενός πλατιού κινήματος μηχανικών προς όφελος των εργαζόμενων και της κοινωνίας.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου